انواع گوشی پزشکی

گوشی پزشکی وسیله‌ای است که می‌توان صداهای داخلی و ضعیف بدن را با استفاده از آن تقویت نمود. در اصطلاح پزشکی به گوشی پزشکی، استتوسکوپ می‌گویند. کادر درمان از این وسیله برای تشخیص صداهای داخلی بدن استفاده می‌کنند و به دنبال آن تشخیص خود را اعلام می‌کنند. معمولا گوشی پزشکی برای شنیدن صدای قلب و یا ریه، جریان خون شریانی و وریدی، و صدای روده‌ها به کار می‌رود.

تاریخچه استتوسکوپ ها
اگر ما حداقل کمی در مورد تاریخچه گوشی پزشکی صحبت نکنیم، راهنمای نهایی نخواهد بود. پزشکان احتمالاً از زمان شروع درمان به بدن بیماران برای تشخیص گوش می‌دادند، اما مفهوم گوشی پزشکی تا سال 1816 پدیدار نشد. پزشک فرانسوی رنه لنک نیاز داشت به صدای قفسه سینه بیمار گوش دهد، بنابراین او یک تکه بلند از بدن بیمار را پیچید. کاغذ را در یک لوله قرار داد - و متوجه شد که با استفاده از دستگاه چقدر بهتر از قرار دادن گوشش روی بدن بیمار می‌شنود. Laennec اصطلاح "stethoscope" را ابداع کرد، که کلمات یونانی stethos (سینه) و skopein (مشاهده یا دیدن) است.

بیست و پنج سال پس از اختراع گوشی پزشکی Laennec، جورج پی کامن از نیویورک طرحی را توسعه داد که برای هر گوش یک گوشی را نشان می داد. متخصصان پزشکی تقریباً یک قرن به استفاده از این طرح با تغییرات اندک ادامه دادند. در اوایل دهه 1960 بود که دکتر دیوید لیتمن طرح جدیدی را به ثبت رساند که به طور قابل توجهی عملکرد صوتی گوشی پزشکی را بهبود بخشید. 3M چند سال بعد تجارت گوشی پزشکی دکتر لیتمن را به دست آورد و دکتر به کار روی طرح های او ادامه داد. طرح‌های دکتر لیتمن در نهایت به استاندارد جدیدی برای گوشی‌های پزشکی تبدیل شد و اکنون لیتمن قابل اعتمادترین نام تجاری در این تجارت است.

استتوسکوپ چگونه کار می کند؟
گوشی پزشکی امواج صوتی تولید شده در بدن را ضبط می کند. هنگامی که قطعه قفسه سینه شامل یک زنگ و یک دیافراگم روی بدن بیمار قرار می گیرد، صداهای با فرکانس پایین و بالا را می گیرد. این صداها باعث ایجاد ارتعاش در زنگ یا دیافراگم می شود که سپس از طریق لوله به گوشواره ها منتقل می شود. این گوشی ارتعاشات را دوباره به صداهای قابل شنیدن تبدیل می کند و به متخصصان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد با دقت به صداهای داخلی بدن گوش دهند.

با تجزیه و تحلیل این صداهای تقویت شده، پزشکان می توانند اطلاعات تشخیصی مهمی را برای ارزیابی دقیق و بهبود مراقبت از بیمار جمع آوری کنند. در اصل، گوشی پزشکی به عنوان یک مبدل عمل می‌کند و انرژی صوتی را به ارتعاشات مکانیکی و سپس به صداهای قابل شنیدن برای متخصصان پزشکی تبدیل می‌کند.

قطعات یک گوشی پزشکی
مهم نیست که چه نوع گوشی پزشکی را می خواهید بخرید، تخصصی یا غیر تخصصی، همه گوشی های پزشکی دارای طرح ها و قطعات اولیه یکسانی هستند. در اینجا اجزای اصلی وجود دارد که باید هنگام خرید گوشی پزشکی به آنها توجه کنید.

در ادامه بیشتر با انوع استتوسکوپ و اجزای آن آشنا خواهید شد.

Ear tips: این نوک ها در انتهای یک لوله فلزی منحنی قرار می گیرند که به لوله لاستیکی متصل می شود. نوک گوش باید به راحتی در گوش شما قرار گیرد و مهر و موم خوبی داشته باشد تا بتوانید صداهای بدن را هنگام سمع کردن به وضوح بشنوید. برخی از مدل های گوشی پزشکی نوک گوش قابل تعویض را ارائه می دهند تا بتوانید اندازه و تناسب مناسب را پیدا کنید.

Tube: این لوله دو کار مهم دارد: انتقال صداها از بدن در حالی که به طور همزمان نویز پس زمینه را که ممکن است در تشخیص اختلال ایجاد کند، خنثی می کند یا حذف می کند. به دنبال لوله ای باشید که از مواد ضخیم، انعطاف پذیر و مقاوم در برابر ترک ساخته شده است که در برابر خم شدن زیاد مقاومت کند.

Chest piece: قسمت قفسه سینه (یا سر) اکثر گوشی های طبی از فولاد ضد زنگ ساخته شده است که بسیار بادوام است و صدا را به خوبی هدایت می کند. برخی از قطعات سینه نیز از ترکیب فولاد ضد زنگ و آلیاژ روی یا آلومینیوم ساخته شده اند. قطعه قفسه سینه گوشی پزشکی دو سر متداول دارای یک دیافراگم در یک طرف و یک بل در سمت دیگر خواهد بود 

Diaphrag: دیافراگم یک قطعه نازک و دایره ای شکل از مواد انعطاف پذیر (اغلب رزین) است که در یک طرف سر گوشی فلزی قرار می گیرد. دیافراگم به تقویت صدا کمک می کند و برای نتایج مطلوب باید به خوبی مهر و موم شود، ترجیحاً با لبه بدون لرزش.

انواع سر:
حتی گوشی‌های سنتی آکوستیک نیز گزینه‌های مختلفی را در مورد طراحی سر ارائه می‌دهند. سه مدل اصلی که می توانید انتخاب کنید عبارتند از:

تک سر
گوشی‌های هوشمند تک سر تنها یک سطح صاف و دایره‌ای را برای استفاده عمومی مانند گوش دادن به علائم حیاتی، ریه‌ها یا قلب ارائه می‌دهند. گوشی‌های هوشمند تک سر می‌توانند فرکانس وسیعی از صداها را پوشش دهند و به کاربر اجازه می‌دهند بر روی انتهای بالاتر یا پایین‌تر طیف تمرکز کنند.

دو سرگوشی های طبی دوسر یا دو پاویون متداول ترین نوع گوشی های پزشکی هستند که، قطعه‌ی سینه‌ای آن‌ها در یک طرف دارای دیافراگم و در طرف دیگر، دارای بِل هست

سه سر
غیر معمول ترین گزینه از سه گزینه سر گوشی پزشکی، گوشی پزشکی سه سر است که دارای سه سر متصل به یک تکه سینه است. همانطور که می توانید تصور کنید، استفاده از این طرح نسبتاً سنگین و ناخوشایند است، به همین دلیل است که فقط برای ارزیابی حیاتی قلب استفاده می شود. اکثر پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان پزشکی از مدل استاندارد تک سر یا دو سر استفاده می کنند.

کاربردهای خاص گوشی پزشکی
برخی از گوشی‌های طبی برای انواع خاصی از بیماران طراحی شده‌اند یا طرح‌هایی دارند که برای بهبود عملکردهای خاصی در نظر گرفته شده‌اند. گزینه های شما عبارتند از:

 

قلب و عروق
همانطور که از نام آن پیداست، گوشی‌های طبی قلب در ارزیابی‌های قلبی برای تمایز بین بسیاری از صداهای مختلف قلب برای تشخیص دقیق‌تر استفاده می‌شوند. هر دو قطعه سینه تک سر و دو سر در دسترس هستند.

اطفال
بیماران کوچک به همان اندازه به ابزار پزشکی کوچک نیاز دارند. گوشی پزشکی اطفال دقیقاً مانند یک گوشی پزشکی معمولی به نظر می رسد، با این تفاوت که سر کوچک شده تا حدود یک اینچ قطر داشته باشد، بنابراین متناسب با بیماران اطفال خواهد بود. گوشی‌های طبی نوزادان نیز در دسترس هستند که دارای قطعات کوچک‌تر قفسه سینه برای ریزترین بیماران هستند.

دامپزشکی
برای متخصصان پزشکی که پستاندارانی غیر از انسان را درمان می کنند، ممکن است بخواهند یک گوشی پزشکی دامپزشکی را در نظر بگیرند که به طور ویژه برای استفاده در حیوانات خانگی محبوب مانند سگ و گربه طراحی شده است. برخی از دامپزشکان نیز برای درمان حیوانات خانگی کوچکتر مانند مارمولک ها و پرندگان به گوشی های طبی کودکان و/یا نوزادان روی می آورند.

اسپراگ راپاپورت
این طراحی متمایز از گوشی پزشکی دارای دو لوله است که مستقیماً از قسمت قفسه سینه گوشی پزشکی به گوش منحنی فلزی می رسد. لوله ها با گیره های فلزی در کنار هم قرار می گیرند تا از هم جدا نشوند. طراحی دو لول برای افزایش کیفیت صدا در نظر گرفته شده است.

انتخاب/سبک
حتی سنگین‌ترین گوشی‌پزشکی تخصصی معمولاً حدود 175 تا 185 گرم (0.4 پوند) وزن دارد، اما حتی کوچک‌ترین وزن در اطراف گردن شما می‌تواند وحشتناک باشد اگر قبلاً گردن یا کمردرد داشته باشید - به‌ویژه اگر گوشی‌پزشکی باشد که باید تمام روز از آن استفاده کنید. برای این متخصصان پزشکی، گوشی‌پزشکی استاندارد طلایی Littmann چند مدل سبک وزن و انتخابی می‌سازد که وزن بیشتری در محدوده 115 تا 120 گرم دارند. به خاطر داشته باشید که این گوشی‌های هوشمند با وزن سبک‌تر ممکن است به اندازه سایر مدل‌ها دقت صدای بالایی نداشته باشند، زیرا ویژگی‌های اضافی یا ساختار بهتر اغلب به وزن بیشتر منجر می‌شوند.

انواع استتوسکوپ
فناوری حتی نحوه عملکرد گوشی‌پزشکی خوب قدیمی را تغییر داده است. در زیر، عملکرد یک گوشی پزشکی سنتی آکوستیک را قبل از مقایسه آن با دو نوع دیگر از گوشی پزشکی توضیح می‌دهیم: الکترونیکی و ناشنوایان.

استتوسکوپ های آکوستیک
یک گوشی پزشکی آکوستیک با هدایت امواج صوتی بیشتر به سمت گوش شما کار می کند. برای اینکه بتوانیم صدایی را بشنویم، امواج صوتی باید باعث ایجاد ارتعاش در مولکول‌های هوا شوند که باعث ایجاد تغییراتی در فشار هوا می‌شود که به نوبه خود پرده گوش ما را به ارتعاش در می‌آورد. صداهای بدن مانند ضربان قلب یا غرغر معده باعث ایجاد امواج صوتی می شود که وقتی آن را بر روی بیمار قرار می دهید به قفسه سینه فلزی گوشی پزشکی برخورد می کند.

سپس لوله لاستیکی این امواج صوتی را در جهت خاصی هدایت می کند تا زمانی که به گوش فلزی و سپس به گوش شما برخورد کند. از آنجایی که امواج صوتی توسط لوله مهار می شوند، تعداد بیشتری از آنها نسبت به موارد دیگر به گوش شما می رسد و صدا را تقویت می کند. به همین دلیل است که گوش دادن به قلب بیمار در گوشی پزشکی بلندتر از قرار دادن گوش خود درست در کنار سینه او است.

به همان اندازه که گوشی‌های هوشمند آکوستیک شگفت‌انگیز هستند، در تقویت صداها محدود هستند. گوشی‌های هوشمند الکترونیکی (که به آن گوشی‌های دیجیتال نیز می‌گویند) ارتعاشات فیزیکی صدا را دریافت می‌کنند، آن‌ها را به سیگنال الکترونیکی تبدیل می‌کنند و برای بهبود گوش دادن و تشخیص بهینه می‌کنند. برخی از گوشی های الکترونیکی علاوه بر افزایش ساده صدا، قابلیت کاهش صدای پس زمینه را نیز دارند.

گوشی های دیجیتالی خاص ممکن است ویژگی های بیشتری را ارائه دهند. گوشی پزشکی Littmann یک صفحه نمایش LCD ارائه می دهد که شامل انتخاب فرکانس، سطح صدا، عمر باتری باقیمانده و ضربان قلب بیمار است. مدل‌های دیگر به برنامه‌هایی متصل می‌شوند که داده‌های صوتی را تجسم می‌کنند. گوشی‌های هوشمند ممکن است داده‌ها را از طریق بلوتوث یا یک سیم پلاگین به برنامه‌ها منتقل کنند.

بیشتر مدل های گوشی پزشکی الکترونیکی مانند گوشی پزشکی معمولی طراحی شده اند، اما تعدادی از آنها - مانند گوشی دیجیتال Thinklabs One - به سادگی یک قطعه قفسه سینه هستند که مستقیماً به یک جفت هدفون متصل می شوند. گوشی های هوشمند الکترونیکی یا با باتری کار می کنند یا قابل شارژ هستند، بنابراین اگر باتری تمام شده یا فراموش کرده اید آن را شارژ کنید، کار نمی کند. با این حال، تقویت صدای قابل توجه (تا 24 برابر برای مدل های الکترونیکی Littmann) برای بسیاری از کاربران ارزش معامله را دارد.

نحوه کار با گوشی پزشکی به چه صورت است؟

ابتدا دیافراگم را روی قلب بیمار نگه دارید. دیافراگم را در سمت چپ و بالای قفسه سینه، در محلی که دنده‌های ۴ تا ۶ بهم برخورد می‌کنند، تقریبا زیر پستان قرار دهید و فشار ملایمی وارد کنید. 

به صدای قلب بیمار گوش کنید. شما باید صدای طبیعی قلب انسان را بشنوید. این صداها سیستول و دیاستول نامیده می‌شوند. صدای سیستول، وقتی است که دریچه‌های میترال و سه لختی قلب بسته می‌شود. هنگام بسته شدن دریچه‌های آئورتی و ریوی هم صدای دیاستول ایجاد می‌شود. 

ضربان قلب نرمال برای بزرگسالان و بچه‌های بالای ده سال بین ۱۰۰-۶۰ دردقیقه است.

اگر صدای سومی در قلب که شبیه یک لرزش خفیف را شنیدید، بیمار احتمالا دچار آسیب بطنی است. این صدای سوم به S3 یا گالوپ بطنی معروف است.

قسمت دیافراگمی برای گوش دادن صداهای مختلف بدن به کار می‌رود. قسمتی از گوشی پزشکی که روی سینه بیمار قرار می‌گیرد دو سطح دارد؛ یک سطح بزرگتر به نام دیافراگم و قسمت پشت آن که سطح کمتری را دارا است، برای کودکان استفاده می‌شود.

عیب یابی گوشی پزشکی

• اگر دیافراگم گوشی سوراخ شده بود و یا از حالت صاف بودن سطح خارج شده بود، باید دیافراگم را عوض کنید.
• اگر صفحه دیافراگم به سر گوشی محکم نشود موجب کارایی ضعیف گوشی و کم شدن صدای قلب از گوش می‌شود، که بهتر است سرپیچ را عوض کنید.
• اگر ساچمه داخل سرگوشی گم شده باشد یا فنر آن در رفته باشد، باید قسمت سر گوشی را عوض کنید.

گوشی پزشکی چند نوع دارد؟

انواع گوشی پزشکی شامل:

• استتوسکوپ الکترونیکی: این نوع گوشی‌ها سیگنال‌های صوتی آنالوگ را به سیگنال‌های دیجیتالی تبدیل می‌کنند.این گوشی‌های پزشکی را می‌توان از طریق دو روش استفاده کرد. اولین روش قرار دادن میکروفون در شیار است، که البته باید گفت با این روش نویزهای محیطی هم تقویت می‌شوند. روش دیگر، استفاده از یک کریستال پیزو الکتریکی است. بلورهای الکتریکی پیزو به گونه‌ای کار می‌کنند، که وقتی به آنها فشار وارد می‌شود، بار الکتریکی کوچکی آزاد می‌کنند. در نتیجه صدای محیط فیلتر می‌شود و پزشک فقط ضربان قلب واقعی را دیجیتال می‌شنود. 
• استتوسکوپ جنین: یک استتوسکوپ جنینی شباهت زیادی به گوشی‌های قدیمی دارد. این دستگاه با قرار دادن یک انتهای استتوسکوپ روی شکم زن باردار کار می‌کند.
• استتوسکوپ داپلر: استتوسکوپ داپلر با استفاده از اثر داپلر کار می‌کند و حرکت با تغییر فرکانس امواج صوتی تشخیص داده می‌شود. در نتیجه استتوسکوپ‌هایی که از اثر داپلر استفاده می‌کنند، در تشخیص نارسایی‌های آئورت و تشخیص اختلالات بطن حساسیت بیشتری نشان می‌دهند.
• گوشی معاینه تخصصی مامایی: نوعی گوشی تخصصی که امکان شنیدن صدای قلب و اندام‌‌های داخلی جنین در شکم مادر را به وجود آورده است. از کیفیت صوت فوق العاده‌ای بهره‌مند می‌باشد و انواع صدا را با شفافیت و وضوح منحصر به فردی انتقال می‌دهد.
• گوشی معاینه تخصصی قلب: این نوع گوشی‌ها فرکانس و دیافراگم‌شان قابل تنظیم بوده و از ورود صداهای خارجی ممانعت می‌کنند. کیفیت و قدرت این گوشی بالا می‌باشد.

نحوه نگهداری گوشی پزشکی

1. برای تمیز کردن گوشی از محلول‌های ضدعفونی کننده و الکل استفاده کنید.
2. در هنگام خرید از فروشنده لوازم زیر را نیز درخواست کنید تا بتوانید مدت زمان بیشتری از گوشی‌تان استفاده نمایید. به دلیل آنکه اکثر مشکلات به وجود آمده در گوشی پزشکی با تعویض قطعات برطرف می‌شوند.

• دیافراگم و بل اضافی
• مواد ضدعفونی کننده و دستمال
• جعبه حمل مناسب